door Jan D. Swart

Rond windmolens waait een ongemakkelijke waarheid. Ze zijn oerlelijk, verstoren het landschappelijke beeld en zelfs de Rotterdamse raadsleden van D66 willen ze niet in hun achtertuin. Allemaal op zee dan? Ook geen gezicht. Dus dan maar verspreid op het land omdat er nu eenmaal binnen de democratie een meerderheid is die de klimaatdoelstellingen wil halen. Ook in Rotterdam is dat de afspraak.  

De linkse lokale partijen kijken daarom niet zo nauw als het om twee of drie windmolentjes méér gaat. Zolang ze maar langs de snelwegen staan, of in de polders of op de Maasvlakte. En als het in groen moet, omdat het niet anders kan, nou ja, dan is het per slot van rekening hun groen, dus snappen ze niet waar rechts zich dan druk over maakt.

Misschien verwoordde raadslid Ingrid van Wifferen van D66 het grommende dilemma over de afzichtelijkheid van die pilaren nog het best: ‘’niemand wil ze, dus als je het iedereen gaat vragen, komt er nooit meer eentje bij.‘’ Ze zei het niet letterlijk, maar het kwam er met andere woorden op neer: Hou de klagers zo ver mogelijk van je bed vandaan.

Daarom is het in dat opzicht een wonder (boven wonder) dat de bewoners van Rozenburg kennelijk akkoord zijn met de komst van twee nieuwe palen op hun prachtige groene Landtong. Eigenlijk met één, want transitiewethouder Arno Bonte is tijdens de onderhandeling aan het dealen geslagen. Hij ging – zei hij – de tien bestaande terugbrengen naar negen. Maar dan werden die negen wel iets groter. En in ruil voor die ene neemt hij dan in zijn rugzakje twee nieuwe mee. Het is een trucje, maar wel gelukt. De bewoners van Rozenburg hebben geapplaudisseerd voor hun eigen vrijgevigheid.

Is dat zo? Volgens D66, GroenLinks en de lokale christelijke partijen CDA en CU-SGP wel. Dan weten we het zeker.  

In hun voorstel over de Landtong staat deze zin: ‘’Rozenburg laat hiermee zien dat het, ten koste van het volledig groene karakter van de zo geliefde landtong, tóch bereid is bij te dragen aan het verduurzamen van Rotterdam.’’

Lief. Maar vooral slim. Want in werkelijkheid bliezen de raadsleden Segers-Hoogendoorn, Vonk, Leewis en Van Wifferen hiermee met windkracht 10 het straatje schoon voor hun favoriete groene coalitiewethouder Arno Bonte, die donderdag de kritiek van Leefbaar Rotterdam moest pareren. En de VVD? Die bleef tactisch in het peloton en riep dat Leefbaar ‘’de Langtong als locatie in hun vorige coalitieperiode zelf had goedgekeurd’’. Dixit: Dieke van Groningen.

Trouwens: het Vaanplein ook, zei ze.

En dus gaan de moties van Leefbaar Rotterdam, die pleiten voor een windmolenvrij Vaanplein en geen uitbreiding op de Langtong, donderdagavond bij stemming in rook op. De coalitie sluit de rijen. Transitiewethouder Bonte kan ze allemaal weer laten bouwen. Planeetredders blij en in de wolken. Leefbaar Zum Tode betrübt.

En de meerderheid van de bewoners van Rozenburg, die niet gevraagd is? Want dat is de crux.

Misschien moeten René Seegers-Hoogendoorn (CDA) en Dagblad010 een keer in dit deel van Rotterdam de deuren langs. Dan weten we het zeker.